Shang-*peep*ing-hai!!!

Zoals in het vorige bericht al stond, stond er voor ons een lang weekend Shanghai op het programma. Er was een conferentie over verkeer waar mijn stagebegeleider bij Rijkswaterstaat me op had gewezen, ‘misschien leuk, je zit er toch’. Dus wij tassen gepakt en op naar Shanghai. Eerst heerlijk omgereden met de taxi, achteraf ook niet handig om een taxi aan te houden die de verkeerde kant op gaat…maar uiteindelijk kom je wel op het Nanjing railwaystation. Wij dachten netjes op tijd te zijn, uur van te voren, kaartje kopen en gaan…Dat was dus een beetje kort door de bocht, want je koopt een stoel en de trein zat dus al vol. Of we even 2 uur wilden plaatsnemen op het ‘pleintje’ voor het station. Nou ja, beetje chinees leren, zwervers afwimpelen, hetzelfde schoonmaakventje 12 keer voorbij zien komen en naast een lekker zonnetje ook een fijne hoeveelheid smog tot ons krijgen dan maar. Afijn, het ging eigenlijk wel snel en met iets meer dan 2 uur treinen ben je vanuit Nanjing in Shanghai, dus net na etenstijd waren we ook in de grootste stad van China. Heerlijk om te merken hoe we zijn veranderd tussen onze eerste stappen op Chinese bodem en nu. We staan nergens meer van te kijken. Metro gepakt naar people’s square, het JW Marriott hotel gespot, pizza restaurant gespot en in een keer naar het hostel gelopen (achter het JW Marriott en volgens vele verhalen erg moeilijk te vinden…kwestie van kaartlezen mensen!). Eerste indruk van het hostel: HOE GENIAAL IS DIT!!! Alles top geregeld, gezellig en met een mooi, rustig binnenplaatsje. Hier konden we best een weekendje zitten!

Goed, spullen dumpen, terug naar de pizza toko, want in de meest westerse stad van China, mag je ook best een keer westers eten vonden wij. Beetje jammer dat we direct werden aangesproken door een of andere gast die óf een vrouw óf zijn eigen vrouw (was niet helemaal duidelijk) probeerde te slijten aan ons. Gast, we hebben honger, rot op! Heerlijke de oude vertrouwde pizza supreme naar binnen gewerkt en op voor een beetje Shanghai proeven met een rondje people’s square…om weer diezelfde gast tegen te komen…enne NEE nog steeds niet. De rest van het rondje was vooral ohhh en ahhh, want wat is alles groot in Shanghai, wat een ontzettende hoeveelheid wolkenkrabbers en neon verlichting overal. Vooral het enorme TV-scherm van 30 bij 20 meter mét geluid op een van de gebouwen sloeg echt alles. Niet geheel onbelangrijk: ook de Esprit gespot (de foto’s moeten jullie nog even op wachten dames). Terug in het hostel hebben we aan de bar nog maar even een biertje gedronken op het komende weekend, hebben we het schouwspel tussen twee Australiërs(?) en barvrouw Ling Ling aangekeken en een oudere Deense vrouw aangehoord over haar avonturen bij een meer 6 uur rijden vanaf Shanghai. Ja, toen was het tijd om onze ogen dicht te doen.

De vrijdag van de conferentie! Eerst nog even naar het ticket office waar we Formule 1 tickets hadden besteld. Ja, als er een race in Shanghai is, laten we die natuurlijk niet schieten. We hadden voor de verandering wat handen en voeten nodig, maar we zijn met de tickets naar buiten gelopen. Lopend richting de conferentie en nog vol van het hele gebeuren, hadden we opeens 2 schoenen poetsers aan onze broek/schoenen hangen. Voor je er erg in hebt, heb je een of andere witte smurrie op je schoen zitten, ja en dat moet er vanaf. Je kunt tegensputteren wat je wilt, maar hij staat je schoen al te poetsen en op je andere schoen zit ook al zo’n witte klodder. Fijn ook dat ze ons dan een beetje uit elkaar drijven, zodat onderhandelen lastig gaat. Goed, voor ¥10 en ¥15 onze schoenen gepoetst. Zij blij, wij gepoetste schoenen, het gevoel dat we China nog niet begrijpen en ik een stapel briefjes van (wat later bleek) ¥0,5 rijker…heerlijk die opdringerigheid…Nou gelukkig was de entree van de conferentie veelbelovend…jammer dat de beurs zelf vooral gevuld was met mensen die verkeersborden, paaltjes, verkeerslichten etc. wilden verkopen. Gelukkig stond er wel een interessante stand voor ons, die van PTV, de ontwikkelaars van het simulatieprogramma waar wij ons onderzoek mee doen. Even een babbeltje gemaakt me de vice president transport en een professor die ook onderzoek doet naar het Chinese rijgedrag. Errug handig voor ons onderzoek en zo was de conferentie in een klap geslaagd. Hierna nog een rondje gedaan langs alle verkeersborden, maar het was en bleef niet helemaal onze beurs. Dat was het moment om terug te gaan naar het hostel en onze nette kleertjes om te wisselen voor wat anders. We werden wel erg aangekeken als ‘rijke westerlingen’, niet helemaal de bedoeling.

Even tot rust gekomen in het hostel, een potje gepoold en we konden er weer tegenaan. Sateetje op de hoek was erg goed als lunch en het park op people’s square was onze volgende stop. Chinezen blijven ons verbazen, hier stonden een paar honderd man te kijken naar hoe gemeentewerkers plantjes uit een leeggepompt meertje aan het halen waren…uren achter elkaar…Wij vonden midden in het park een futuristisch gebouw dat het art museum bleek te zijn. Prachtig allemaal, maar wat een vage zooi af en toe. Op het dakterras van het museum een heerlijk vers geperst ananassapje genuttigd en toen de JW Marriott ons letterlijk overshadowde, taaiden we af. Heerlijk ook dat ons toen werd verteld dat er een of ander feestje / speciale gelegenheid aan de gang was…ja, dan had je ons bij voorbaat niet binnen moeten laten mafkees! Dan maar de beroemde winkelstraat Nanjing Lu opgelopen. Het meeste dat we hoorden was: ‘do you wanna buy watch, DVD, shoes. sunglasses?’ wel grappig, lijkt net een zuid Europese badplaats…alleen ben je dat ook zat na een keer of 5. Ja, en dan wil je een kopje koffie en kies je de haagen dasz uit. Koffie hadden ze niet en we konden maar een soort thee kiezen…jaja…nou dan zien we het wel. Komt dat kind aanzetten met een heel ijsplateau!! Nee, dat hebben we dus niet besteld! Lekker vaag, maar zij over de zeik en wij uiteindelijk toch onze koffie gekregen, als persona non grata de zaak maar snel uitgelopen. Dan is het inmiddels koud en lopen we terug richting het hostel. Eerst weer 3x DVD, watches etc. dan een stel dat Engels wilde praten en ons een expositie over Chinese geschiedenis wilde laten zien. Het verhaal begon leuk, maar eindigde opdringerig, doorlopen dus. Daarna een heuse oplichter op de foto gezet. Ook erg leuk mee gebabbeld, maar uit het niks was daar opeens het ‘thee verhaal’, de oeroude truck, maar daar trappen wij dus niet in. Een biertje, een heerlijke noodle soup bij een ontzettend crappy uitziende toko een goede douche en we konden op stap. De Verenigde stap Naties bestond uit 2 Ieren (Barry en Steven), een Engelsman (Matt), een fransman (Owen), een Canadees (Adam, uit Nanjing), een handjevol Chinezen en 3 Nederlanders (Rene de Amsterdamse buschauffeur en wij), prachtig! Eerst in een ‘hippe’ club gestaan waar het niet zo boeiend was, uiteindelijk met Antoine, Owen en een gast uit Zambia achter de voetbaltafel geëindigd. Daarna maar naar Merrill (¥100 all you can drink, uiteindelijk ¥80, want Matt wilde afdingen). Korte versie van de rest van de avond: alle cocktails van de kaart, Duitse / Franse dames, chinees met pet, pet bijna in de fik, Nederlander Bart, Matt die bij Bart een baan probeerde te regelen en Andre Hazes. Ja, en dat was het wel voor de vrijdag…

De zaterdagochtend was vooral brak, we hebben om wakker te worden maar een of ander ice koffie achtig drankje met balletjes gehaald…en dat was ook meteen de laatste keer. Wat gegeten op de ‘food road’ en alvast een treinkaartje voor zondag gekocht…en niet bij het ticket office of bij het trein station. We liepen gewoon een leuk hotelletje binnen. Overal mooi hoogpolig tapijt, overal bladgoud, te geniaal, maar zwaar overdreven. Maar ja zo gaat dat bij de upper class in China (en de rijke westerlingen natuurlijk), wij bij de travel agency van het hotel ons kaartje gekocht en we konden weer. In onze jacht naar deo gingen we maar weer eens een shopping mall in. Ja, en die is dan meteen 12 verdiepingen hoog. Veel te groot en onmogelijk om daar gericht naar iets te zoeken, dus we gingen nog even naar de arcade op de 9e om daarna nog steeds niet voldaan onze tour te vervolgen. Next stop: Urban planning exhibition hall. In de lonely planet aangegeven als een must see vanwege het schaalmodel van het centrum van Shanghai. Het was echt supergaaf, maar weer niet zo interessant om over te schrijven. Wel leuk is dat we nu al alle ins en outs van de worldexpo van volgend jaar weten. Daarna een beetje te duur gegeten en EINDELIJK onze deo gevonden. Nog steeds kapot, maar je bent in Shanghai, dus stappen zal je! Het zag er naar uit dat het een rustige avond zou worden, niemand was echt in de partymood. Hoogtepunt was het gejatte hoedje van een Chinese dame…totdat Antoine een plukje blonde dames spotte en we opeens maar een nieuw biertje moesten gaan bestellen bij de bar. Ze bleken uit Finland te komen en zich volledig klem te willen zuipen. We waren al snel vriendjes, want ik werd ingeschakeld om de groep van kleine blonde Vera terug te vinden. Het blijft een voordeel om een reus te zijn in een Chinese crowd. Toen we echt weer volledig stuk zaten kwamen we Adam de Canadees tegen en die kwam met het geniale idee om een tussenstop bij de Mac te maken. Na die goddelijke hamburger tussen de slapende chinezen zat ook de zaterdag er op.

De zondag stond vooral in het teken van gaar zijn, ontbijten met vork en mes, iedereen gedag zeggen, boxers voor Antoine kopen en zorgen dat we op tijd bij het station waren. Hier hebben we maar even van de gelegenheid gebruik gemaakt om, speciaal voor Dirk, wat foto’s te maken van de trein. De treinreis was voor Antoine een beetje vermoeiend want ik heb eerst een hele tijd met een of ander Chinees vrouwtje (Feng Feng) zitten praten en of wij niet samen met haar naar Beijing konden…ehm en daarna met Cookie een student uit Beijing. Hij kwam met de geniale informatie dat er ook een soort van Beerfest is in Qingdao van het gelijknamige biermerk, daar moeten we dan ook maar eens gaan kijken! Hij wilde ook onze gids wel zijn als we richting Beijing zouden gaan, kijk en daar hebben we wat aan. Toen waren we weer terug in onze dorm. Wat een rust. En wat kan je een hoop meemaken in een weekend…ik kan nu al niet wachten totdat we echt op reis gaan…

Foto’s van het hele avontuur zijn te vinden op:
Weekend Shanghai donderdag en zondag - http://www.mijnalbum.nl/album=EN8FMZXA
Weekend Shanghai vrijdag - http://www.mijnalbum.nl/album=W8FJ6YXE
Weekend Shanghai zaterdag - http://www.mijnalbum.nl/album=4FBC4OFA
Stappen Castle Bar en Shanghai - http://www.mijnalbum.nl/album=ZZJBWJCR
Overig - http://www.mijnalbum.nl/album=3HN8QKVI